Υπέρταση και νεφρός
Σε αρκετές περιπτώσεις υπέρτασης η αιτία μπορεί να είναι νεφρικά προβλήματα. Ένα από αυτά είναι και η στένωση της μίας ή και των δύο νεφρικών αρτηριών. Η στένωση αυτή μπορεί να είναι ινομυϊκή (αφορά περισσότερο γυναίκες και νέους), μπορεί να είναι όμως και αθηρωματική (στην περίπτωση αυτή προσβάλλονται μεγαλύτερες ηλικίες). Στην ινομυϊκή δυσπλασία αναπτύσσεται ανώμαλος ιστός εντός του τοιχώματος της αρτηρίας προκαλώντας έτσι στένωση του αγγείου. Η αθηρωματική στένωση οφείλεται σε αθηρωμάτωση ή αρτηριοσκλήρυνση. Η μείωση της ροής του αίματος προς το νεφρό λόγω της στένωσης της νεφρικής αρτηρίας προκαλεί έκκριση ουσιών (αλδοστερόνη, ρενίνη) σε μια προσπάθεια διόρθωσης της ροής από την αύξηση του όγκου του αίματος και της αρτηριακής πίεσης. Το τελικό αποτέλεσμα μπορεί να είναι όμως δευτερογενής υπέρταση. Εκτός τούτου η ελαττωμένη νεφρική ροή οδηγεί το νεφρό ατροφία και λειτουργική ανεπάρκεια που είναι και αυτές αιτίες υπέρτασης.
Νεφρική αγγειογραφία
Όπως είναι φανερό αν υποπτευθούμε στένωση νεφρικής αρτηρίας πρέπει να την καταγράψουμε και αυτό γίνεται με τις διάφορες μορφές νεφρικής αγγειογραφίας. Νεφρική αγγειογραφία μπορεί να γίνει με υπερήχους (υπερηχογράφημα νεφρικών αρτηριών), με τη βοήθεια ακτινολογικής μονάδος μετά από έγχυση σκιαγραφικής ουσίας, ή με χρήση της αξονικής τομογραφίας (επίσης έγχυση σκιαγραφικής ουσίας) ή μαγνητικής τομογραφίας χωρίς έγχυση σκιαγραφικής ουσίας (η σκιαγραφική ουσία επιβαρύνει το νεφρό) [Εικόνα: Μαγνητική τομογραφία φυσιολογικών νεφρικών αρτηριών. Απεικονίζονται οι νεφρικές αρτηρίες (1 και 2), τμήμα της κοιλιακής αορτής (3) και οι νεφροί (4,5).].
Θεραπεία
Η διόρθωση της στένωσης της νεφρικής αρτηρίας (με αγγειοπλαστική ή χειρουργικά), μπορεί σε πολλές περιπτώσεις να διορθώνει την υπέρταση, όχι όμως σε όλες. Στις αθεράπευτες περιπτώσεις θα χρησιμοποιηθεί η κλασική αντιϋπερτασική αγωγή με φάρμακα.